Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα και τελικά… υπάρχει λύση;
Τεράστιο, αδιαμφισβήτητα! Και δεν το λέμε εμείς, το λέει μία ομάδα 145 ειδικών από 59 χώρες του ΟΗΕ, με την έκθεση που κατέθεσε στη δημοσιότητα στις 6/5/2019, εκ μέρους της Διακυβερνητικής Επιστημονικής και Πολιτικής Πλατφόρμας για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστήματος (IPBES). Ύστερα, λοιπόν, από 3ετή έρευνα, η έκθεση 1800 σελίδων της IPBES, είναι απόλυτη: 1 εκατομμύριο είδη ζώων και φυτών, από τα 8 εκατομμύρια που υπάρχουν στη Γη, απειλούνται με εξαφάνιση μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Τα πράγματα, όπως καταλαβαίνεις και εσύ, είναι αρκετά σοβαρά. Η καταστροφή των δασών, η υπεραλίευση, η ρύπανση των θαλασσών, η υπερβολική αστικοποίηση, ακόμα και η υπερβολική κατανάλωση κρέατος είναι μόνο ένα δείγμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που ο αντίκτυπός τους είναι εγκληματικός στον πλανήτη και κατ’ επέκταση στη βιοποικιλότητα. Η ουσία είναι πως τα πάντα γύρω μας υπάρχουν για να εξυπηρετούν κάποιο ουσιώδη στόχο. Κάθε έμβιο ον, από τα τεράστια θηλαστικά μέχρι τους πιο μικρούς μικροοργανισμούς που δεν είναι δυνατόν να φανούν με γυμνό μάτι, κάθε τι είναι απαραίτητο για την επιβίωση όλων. Και σίγουρα είναι πολύ άδικο μία μόνο κατηγορία ζωντανών οργανισμών – οι άνθρωποι, δηλαδή - να καταστρέφουν το περιβάλλουν που ζουν και αναπτύσσονται τόσα πλάσματα. Μάλιστα, αν το καλοσκεφτείς οι άνθρωποι δεν απειλούν μόνο τη βιοποικιλότητα και το οικοσύστημα, αλλά – με τις δράσεις και την υπερβολή που διακατέχει το είδος μας – απειλούν και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και επιβίωση, γιατί χωρίς βιοποικιλότητα δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή!
Και αυτό που θα έπρεπε να μας αφυπνίσει όλους, είναι ότι όλα αυτά δεν είναι μακρινά προβλήματα, αλλά προβλήματα της δικής μας γενιάς. Είναι προβλήματα που θα αναγκαστούμε να αντιμετωπίσουμε τις επόμενες δεκαετίες αν δε σταματήσουμε άμεσα! Όπως πολύ απλά μας δείχνει και το παρακάτω βίντεο, το ανθρώπινο είδος βρίσκεται μπροστά στην 1η μαζική εξαφάνιση ειδών, την οποία όμως προκαλεί ο ίδιος ο άνθρωπος.
Η ώρα για αντίστροφη δράση, είναι τώρα! Υπάρχουν ακόμα περιθώρια, αλλά έχουν στενέψει ασφυκτικά. Δεν είναι όλα τόσο μαύρα, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε και αισιόδοξοι. Πρέπει να γίνουν δραστικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Η υπερκατανάλωση ενέργειας, νερού και πρώτων υλών θα πρέπει να περιοριστεί σημαντικά. Και το βασικότερο όλων είναι ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να σεβόμαστε τον πλανήτη, γιατί – όπως είπαμε και παραπάνω – δεν είμαστε μόνοι μας. Αλλάζουμε, λοιπόν την έννοια της «καλής ποιότητας ζωής» και την ταυτίζουμε με έναν πλανήτη γεμάτο με όσα είναι απαραίτητα: καλό κλίμα και όλα τα είδη βιοποικιλότητας και ξεχνάμε την «παλιά καλή ζωή» που συνεπαγόταν υπερκατανάλωση και ασυδοσία! Πώς; Κάθε ένας από εμάς, σε προσωπικό αλλά και σε επιχειρηματικό επίπεδο μπορεί να βάλει το λιθαράκι του για ένα υγιές οικοσύστημα και για να μη θρηνήσουμε την εξαφάνιση 1 εκ. ειδών, αλλά και για να είναι ο πλανήτης βιώσιμος για όλους!